Co ludzie mówią o tej książce, odc. 6

wspaniała pozycja

Co ludzie mówią o tej książce, odc. 5

Jest świetna. Bardzo zajmująca, momentami śmiałam się do łez, nieźle się pastwicie nad niektórymi... Fragmenty opowiadające bezpośrednio o Oskarze super ciekawe i kompletnie bez znaczenia co się wydarzyło, a co nie.. Tylko samo powstanie tej książki, to trochę taki żart z Oskara, który już nigdy nie zniknie..choćby nie wiem jak chciał..

Spekualcyjne ceny pierwszych egzemplarzy powieści

Książka "W połowie puste" trafiła już do dystrybucji. Można ją kupić m.in. bezpośrednio u wydawcy, w księgarni proqm w warszawskim Muzeum Sztuki Nowoczesnej, ale również na allegro i w różnych księgarniach wysyłkowych, które - uwaga!!! - narzuciły spekulacyjne ceny na pierwsze egzemplarze powieści. Jej cena dochodzi w nich do 59 pln! W dobrych księgarniach zapłacicie nie więcej niż 35 pln. Nie warto przepłacać, książka jest naprawdę w połowie pusta!

W połowie puste - ilustracje cz. 2

Po naszej publikacji rośnie lawinowo osób, które nie mogą pogodzić się z faktem, że w książce "W połowie puste" nie zostały ostatecznie opublikowane szykowane w tym celu rysunki głównego bohatera powieści. Dla miłośników kreski Oskara odkrywamy więc dziś kolejne trzy plansze: Mowa jest srebrem, Starogard oraz Kamień i Piórko. Prosimy o dopisywanie komentarzy z komplementami dla artysty.

Wg raportu Biblioteki Narodowej ksiażka W połowie Puste - książką dla wszystkich

Z ogłoszonych 16 lutego 2011 w Bibliotece Narodowej wyników badań czytelnictwa w Polsce możemy dowiedziec się ze az połowa Polaków nie czyta ksiazek.
http://wyborcza.pl/1,75475,9120184,Trzy_strony_to_za_duzo.html
Połowa czyta a połowa nie czyta.
Raport Biblioteki Narodowej wskazuje równiez iz powieść W połowie puste ze wzgledu na to iz jest w polowie pusta a w polowie zapisana jest skierowana do wszystkich Polakow, zarówno tych czytających jak i tych nieczytających.

Co ludzie mówią o tej książce, odc. 4

Śmiałe pióro! Rzecz o Oskarze w wielkim stylu.

Przeleciał mnie dyskurs czyli Dyskurs władzy / Władza dyskursu

„Przeleciał mnie dyskurs to sformułowanie bardzo często używane przez Oskara Dawickiego. Ma ono w zamierzeniu wyrażać generalną niechęć i rozczarowanie tego artysty do postępującej tzw. pustej intelektualizacji pola sztuki, jej rosnącego podporządkowania modnym dyskursom socjologicznym, politycznym, filozoficznym etc. Mamy tutaj próbę zobrazowania faktu, iz nadmierne przekładanie na wiedzę dyskursywną wszystkich kategorii życia i twórczości wiedzie donikąd”
cytat za: Łukasz Gorczyca, Łukasz Ronduda, W połowie puste, Warszawa 2010, str. 298.

„Dyskurs Władzy / Władza dyskursu. Historia sztuki coraz bliższa krytyce artystycznej, otworzyła się na aktualność artystyczną i równocześnie zaczęła żywić się wiedzą zaczerpniętą ze współczesnej filozofii, socjologii i psychologii ze szczególną sympatią do lacanowskiej psychoanalizy. Z drugiej strony szukała oparcia w systemie kryteriów wypracowanych przez marksizm i postmarksizm. W latach 2000 słowo „trauma" stało się już obowiązujące we wszelkim dyskursie o sztuce współczesnej, tak jak obowiązujące stało się kryterium politycznego zaangażowania. A sam Dyskurs na trupie autonomii sztuki uzyskiwał własną autonomię. Coraz bardziej wyspecjalizowany i oderwany od swego przedmiotu, w rosnącym rozbracie ze sztuką - utrwalał swoją pasożytniczą władzę. Ewolucja ta doszła do kulminacji, którą ilustruje poniższa (cytowana z pamięci) opinia: „artysta jest tylko twórcą, dzieło sztuki istnieje autonomicznie, i nie artysta decyduje o tym, co się z nim dzieje". Jest to najoczywistsza i od lat znana prawda. Warto by jednak doprecyzować kto mianowicie - dziś i tutaj - stał się wszechwładnym decydentem? To chyba już nie tylko „system", który w latach 60. i 70. zwalczali artyści sztuki konceptualnej i którego władza została w pewien sposób przetrawiona. To Dyskurs właśnie. A przekręt nastąpił wtedy, kiedy dyskurs władzy - w sposób nieunikniony - ustanowił władzę dyskursu”.
Cytat za: Anka Ptaszkowska, Wóz albo Przewóz – To nie jest pytanie, Obieg, aktualizacja: 13.02.2011.

Zaproszenie na premierę - to ma wydarzyć się naprawdę!

Wydawnictwo “Lampa i Iskra Boża” oraz autorzy

zapraszają serdecznie na premierę powieści

Łukasza Gorczycy i Łukasza Rondudy

W połowie puste

Życie i twórczość Oskara Dawickiego

która będzie miała miejsce

w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, ul. Pańska 3,

w czwartek 24 lutego o godzinie 19.00

O książce, w obecności autorów i bohatera,

rozmawiać będą nasi goście:

Max Cegielski, Łukasz Czapski, Piotr Marecki,

Anda Rottenberg i Anna Sośnicka.

“W połowie puste” to współczesna powieść, której bohaterem jest awangardowy artysta Oskar Dawicki – twórca performensów, fotografii, filmów wideo, autorami zaś równie znane figury zza kulis krajowej sceny artystycznej: Łukasz Ronduda – historyk sztuki, kurator Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie oraz Łukasz Gorczyca – współtwórca czasopisma i galerii Raster. Efektem jest książka niezwykła, fikcyjna i prawdziwa zarazem, w oryginalny sposób łącząca i mieszająca gatunki: powieści biograficznej, obyczajowej noweli, krytyki środowiskowej, opracowania krytyczno-naukowego i egzystencjalnej tragifarsy.

W połowie puste piókiem (i flamastrem) bohatera

Kiedy powstawał tekst książki, równolegle jej bohater tworzył rysunkową wersję powieści. Wątki z książki i z rysunków łączyły się ze sobą i rozchodziły, ostatecznie okazało się, że plastyczne dzieło bohatera znacznie przerosło skromne możliwości edytorskie wydawcy, a i sam artysta postanowił, że lepiej będzie zachować rysunki na tzw. "lepsze czasy" (czyli gorsze). Ale oto ujawniamy dziś kilka plansz. Oto portret Cecily Saunders - jednej z kluczowych postaci kobiecych w powieści. Następnie centrum dowodzenia i Śródmieście Południowe w ogniu walk. Jako trzeci pamiętny perfromens - klasyczny krakowski eskejp.

  

Co ludzie mówią o tej książce, odc. 3

Ta książka jest jednak ważniejsza niż mi się początkowo wydawało.

Co ludzie mówią o tej książce, odc. 2

Jest po prostu znakomita, i bardzo sie ciesze ze pomoglam wymyslec performance od tej pory juz nigdy niczego nie bede sprawdzac, fałszywe informacje sa o wiele lepsze!
Druga przyjemnosc polega na tym, ze będąc na początku ksiązki jestem w jej połowie, będąc w połowie jestem pod koniec itd. cały czas podziwiam siebie że tak duzo czytam.
Jest smiesznie, zlosliwie, strasznie mi sie podoba!

Co ludzie mówią o tej książce, odc. 1

dokladnie przeczytalam do strony 86.

a potem juz wolniej idzie.

 

jestem zachwycona caloscia, ale na goraco:

najbardziej mi sie podobaja str. 222-232 oraz zakonczenie.

swietne. takze ten ostatni "przypis".

fragment powiesci W połowie puste na wystawie w Kunsthaus Graz

Na wystawie The World of Gimel: How to Make Objects Talk kuratorowanej przez artystke Antje Majewski (ktora z kolei sama byla kuratorowana przez kuratora Adama Budaka) obok xero dwóch stron z powieści W połowie puste (ponizej) zostalo zaprezentowane zdjecie pracy Pawla Freislera zatytulowanej The Professor (powyzej).

W połowie prawda

Czy ta książka istnieje naprawdę? Oto dwa tajemnicze zdjęcia wykonane 31 stycznia 2011 roku w Pijalni B na placu Zbawiciela w Warszawie. Pierwsze spotkanie promocyjne - kieliszki w połowie puste. Poniżej grupa młodych filmowców z dumą i zadumą prezentuje stronę 101 powieści, na której jest o nich obszernie mowa!